30 Ocak 1948: Mahatma Gandhi

2 Ekim 1869’da doğan İnsan hakları savunucusu, Hindistan ve Hindistan Bağımsızlık Hareketi’nin siyasi ve ruhani lideri 30 Ocak 1948’te suikast sonucu öldürüldü.

Mahatma yani “Büyük Ruh” diye anılan Mohandas Karamchand, 1869’da Hindastan’da Porbandar’da doğmuştu. Zengin bir ailenin çocuğuydu. Öğrenimini Hindastan ve İngiltere’de tamamlayarak avukat oldu.

Gandhi Hindistan’a döndükten sonra İngilizlerin işgalinde bulunan ve onlar tarafından idare edilen ülkesinin bağımsızlığını sağlamak için amansız bir mücadeleye girişti. Ama şiddetten kaçınıyordu. Zaman zaman, takatinin son haddine kadar açlık grevi yapıyor, peşinden gelenler gittikçe artıyordu.

Hapiste olmadığı zamanlar fakir bir hayat süren Mahatma, ziyaretçilerini yere oturmuş olarak kabul eder ve aynı yerde bir örtünün üzerinde uyurdu.

400 milyonluk bir kitlenin bağımsızlığını için kan dökmeden mücadeleye girişen bu acayip adam karşısında şaşkına dönen İngilizler ne yapacaklarını bilemiyorlardı.

Nihayet 1947’de Hindistan bağımsızlığına kavuşmuş, Gandhi, hayatının biricik amacına erişmişti. Ne yazık ki 30 Ocak 1948’de iki kızıyla beraber bir toplantıda bulunduğu sırada suikaste uğradı. Yediği üç kurşunla yere düşerken: “Hey Rama (Ey Allah’ım)” diye mırıldandı. Hemen evine götürüldü ama, birkaç saniye sonra can verdi. Bütün Hindistan bu büyük adamı bugün dahi bir aziz olarak tanırlar.

Hindistan gençliği, o günden bu yana Gandhi’nin şiddet aleyhtarlığı prensibini kabul etmiştir.

Hindistan’ın ilk başbakanı Jawaharlal Nehru, onun ardından şunları söylemişti:

Dostlar, yoldaşlar, ışık bizi terketti ve her yerde yalnızca karanlık var, ve size ne söyleyeceğimi ya da nasıl söyleyeceğimi hâlâ bilmiyorum. Sevgili liderimiz, Bapu, ülkenin babası artık yok. Belki de bunu söylememeliyim ama yine de bunca yıldır gördüğümüz gibi artık onu göremeyeceğiz, öğüt almak için ya da teselli etmesi için ona koşamayacağız, ve bu yalnızca benim için değil, bu ülkedeki milyonlar ve milyonlar için de çok kötü bir darbe.