İngiltere’de Watt ve Boulton’un bir fabrikasında çalışan Richard, 1801’de küçük bir buharlı araba yaptı. Watt, bu makinenin yararlı olacağına inanmıyordu. Bunun üzerine Trevithick ondan ayrıldı ve buharlı taşıt yapmak üzere yeğeni Vivian’la birlikte çalışmaya başladı.
Uzun süreden beri, maden kuyularında hayvanların raylar üzerine çektiği vagonlardan yararlanılmaktaydı. Trevithick, 1802 yılında buharlı arabasını raylar üzerinde yürütmek için izin aldı. Yaptığı ilk buharlı araba da 13 Şubat 1804’te çalışmaya başladı. Richard Trevithick daha sonra da 1808 yılında, Londra’da ilk lokomotifi yaptı. Bu dört tekerlek üzerine oturtulmuş önünde büyük bir bacası olan kocaman bir silindirden ibaretti. Bu tekerlekler buhar gücüyle çalışan pistonların ittiği kollar yardımıyla dönüyordu. Halka ilk gösterilen lokomotif daire biçiminde döşenmiş raylar üzerinde hareket ediyor, arkasına takılı olan vagonda da birçok kimseyi taşıyabiliyordu. Bu yeni araba Londralılar’ı çok eğlendirdi.
Trevithick arabasına “Catch Me Who Can!” (Elinden Gelen Beni Yakalasın) adını koymuştu. Bu yeni makine önceleri sanayiciler tarafından bir oyuncak gibi göründü. Çünkü demiryollarının gelişmesi ve demir ağlar halinde yayılması için daha uzun süre beklemek gerekti.
1860’lı yıllarda İngiltere’de yol yapımında kullanılan silindirler buhar enerjisi ile hareket etmekte idiler. Yine bu tarihlerde yapılan lokomobilden özellikle tarım alanında faydalanılmıştır. Birinci dünya savaşından önce özellikle İngiltere Londra da çok sayıda buharlı otobüs işletilmekte idi. Bütün bu gelişmelere rağmen buharlı otomobillerde gerekli teknik başarı yakalanamamış, ticari anlamda başarı yakalanamamıştır.
Bu da aynı gün oldu:
- 1917 : Almanlar hesabına casusluk yapan Mata – Hari, Paris’te tevkif edildi.
Jacques Gabalda ve Rene Beaulieu, “Trevithick’in Buharlı Arabası”, Geçmişteki Önemli Olaylar (İstanbul: Baskan Yayınları, 1981), 1: 26.
Yorum Yap